مهارت‌هایی برای مدیریت روابط خواهر و برادری

روزنامه خراسان - مهین ساعدی: همه پدر و مادر‌ها دوست دارند که فرزندان صمیمی و مهربانی داشته باشند، از جنس خواهر و برادر‌های همیشه در صحنه که هوای خواهر یا برادر کوچک‌تر از خودشان را دارند یا دست کم از آن‌ها انتظار دارند که همبازی خوبی برای یکدیگر باشند و رفاقت و سازگاری داشته باشند، اما روابط خواهر و برادری واقعا آن قدر پیچیده است که به‌راحتی نمی‌توان درباره آن صحبت کرد.

مهارت‌هایی برای مدیریت روابط خواهر و برادری

گاهی اوقات سروصدا‌ها و برخورد‌های بین فرزندان، تنش‌های زیادی در خانه ایجاد می‎کند که موجب درماندگی پدر و مادر‌ها می‌شود، گاهی هم همین بحث‌های ساده کودکانه می‎تواند مشاجرات بزرگ و مهمی را میان پدر و مادر‌ها به وجود بیاورد. پس خیلی اهمیت دارد که با کسب مهارت‌هایی به بهبود و تنظیم روابط خواهر و برادری بپردازیم.

در این پرونده به شما می‎گوییم چگونه کاری کنید که فرزندان‌تان یکدیگر را دوست داشته باشند و با تقویت روابط‎شان به صلح و آرامش فضای خانه کمک کنید. برای دست‌یابی به این مهم، شش مهارت وجود دارد که پدر و مادر‌ها با کمک این مهارت و اجرایی کردن‌شان، گام مهمی در این باره برخواهند داشت.

مهارت اول: آموزش شراکت

یک دستگاه تلویزیون و دو کودک را تصور کنید که می‌خواهند برنامه‎های مختلفی را تماشا کنند. البته می‎توانند مشکل را با دعوا کردن حل کنند، اما سر و صدایشان باعث می‌شود که یک بزرگ‎تر بیاید و تلویزیون را خاموش کند. آن‌گاه دیگر هیچ فردی نمی‎تواند برنامه مورد علاقه‌اش را تماشا کند. پس از آن جا که مشکل را نمی‎توان با زور حل کرد، بهتر است از راه‎حلی که کمابیش همه را راضی کند و به برادر و خواهر‌ها شراکت را بیاموزد، استفاده شود.

مهارت‌هایی برای مدیریت روابط خواهر و برادری

به طور مثال در بعضی خانه‌ها سر تماشای تلویزیون، روشی پیچیده و اسرارآمیز وجود دارد! آن‌ها تعیین می‌کنند که اگر یکی از اعضای خانواده، کنترل را در دست بگیرد تا چه مدتی می‌تواند آن را نگه دارد؟ آیا می‎تواند کانال را هنگام پخش آگهی‎های بازرگانی عوض کند؟ آیا کسی که می‎خواهد کنترل را در دست بگیرد، باید از بهترین صندلی صرف نظر کند؟ و .... همان طور که می‌بینید، والدین می‌توانند با تعیین چند قانون ساده، اصل مهم مشارکت و گذشتن از بعضی چیز‌ها برای دست‌یابی به هدف مهم دیگری را به فرزندان‌شان به صورت غیرمستقیم آموزش دهند.

مهارت دوم: رعایت عدالت کودکانه

تک فرزندان هرچه را که والدین می‎‏توانند به آن‌ها بدهند، دریافت می‎کنند و معمولا آن‌چه را که دریافت می‌کنند با دوستان‌شان مقایسه می‌کنند، اما فردی کنارشان نیست که هفت روز هفته خود را با او مقایسه کنند؛ در صورتی‏‎که خواهر و برادر‌ها همیشه در حال مقایسه کردن هستند. همه والدین با این عبارت آشنا هستند، «این عادلانه نیست». بچه‎ها در پی این عبارت، شکایت‌های گوناگونی را ابراز می‌کنند. بعضی از این شکایت‌ها جدی‌اند. مثلا «این عادلانه نیست، پفک او از مال من بیشتر است!» ایده‎آل هر بچه‎ای این است که از هر چیزی بیشترین سهم را ببرد، چه توجه کامل والدین اش باشد، چه شکلات، چه پول تو جیبی، چه حق انتخاب اول. در این بین بعید است که بقیه بچه‏‎ها این را بپذیرند، زیرا این عادلانه نیست.

مهارت‌هایی برای مدیریت روابط خواهر و برادری

کودکان بسیار حساس و دقیق هستند، یک بوسه، در آغوش گرفتن طولانی‌تر یا کوتاه‌تر، تنبیه و تشویق، پول، خوراکی و مقدار غذایی که برای هر کدام از فرزندان‌تان در ظرف می‎ریزید همه از مواردی هستند که شاید شما خودتان متوجه نباشید، اما فرزندان شما به آن‌ها بسیار توجه دارند و بر همان اساس درباره شما قضاوت خواهند کرد. واضح به نظر می‌رسد که توجه به این حوزه، مانع اصلی ایجاد دردسر‌های زیاد برای والدین خواهد بود که با کمی دقت و ملاحظه، قابل دسترس به نظر می‌رسد.

مهارت سوم: توجه به تفاوت‌های شخصیتی

هر کودکی شخصیت منحصر به فردی دارد و با خواهر و برادرهایش متفاوت است. یکی از آن‌ها در درس‌هایش قوی است، در حالی‌که دیگری در فعالیت‎های ورزشی و یکی هم در فعالیت‌های هنری. هیچ دلیلی ندارد که فرزندان یک خانواده، علایق مشترک و مشابهی داشته باشند، اما یکی از مهم‌ترین دلایل اختلافات و بحث‌های خواهر و برادر‌ها همین تفاوت در علایق و توانایی‌هایشان است. تفاوت‌های شخصیتی موجب می‎شود والدین خواسته یا ناخواسته به مقایسه فرزندان شان بپردازند که موجب بروز حسادت در آن‌ها می‌شود. هرگز سعی نکنید فرزندان‌تان را مشابه یکدیگر بار بیاورید و از آن‌ها نخواهید مانند خواهر و برادر‌های شان رفتار کنند.

به آن‌ها بیاموزید در هر شرایطی به یکدیگر احترام بگذارند و اختلافات‌شان را از راهی غیر از خشونت حل کنند. فرزندان‌تان از شما الگوبرداری می‌‎کنند. اگر آن‌ها ببینند که پدر و مادرشان اختلافات را به شیوه‌ای منطقی و مسالمت‌آمیز حل می‌کنند، هرگز با هم بحث و دعوا نمی‌کنند و همواره به هم، نظرات یکدیگر و حتی سلایق‌شان احترام خواهند گذاشت بنابراین والدین باید از این مسئله مطمئن شوند که توجه نکردن به تیپ‌های شخصیتی متفاوت فرزندان باعث مقایسه‌هایی اشتباه و دردسرساز خواهند شد.

مهارت چهارم: تلاش برای متحد شدن بچه‌ها

یک ضرب‌المثل انگلیسی می‌گوید: «کودکان و مادربزرگ و پدربزرگ‌شان به‌طور طبیعی همدست یکدیگرند، زیرا دشمن مشترک دارند!» فرض کنیم که تنها ابزار کودکان برای چانه زدن با والدین‌شان، «قدرت به ستوه آوردن» آن‌هاست پس دو، سه یا چهار فرزند این کار را بهتر می‌توانند انجام دهند! هنگامی‌که بچه‌ها درباره پول تو جیبی بیشتر یا هر چیز دیگری می‌خواهند با والدین خود مذاکره کنند، اگر با خواهر و برادر خود همدست شوند، می‌توانند مقابل والدین‌شان یک تیم ترسناک تشکیل دهند! هنگامی‌که خواسته‌های بچه‎ها منطقی است، اگر والدین گهگاهی تسلیم شوند، روحیه تیمی بچه‌ها برای رسیدن به خواسته‌هایشان به‌شدت تقویت می‌شود.

اعضای خانواده وقتی بهتر عمل می‎کنند که با یکدیگر هستند حتی کودکان خیلی 

bartarinha.ir